HTML اصولاً برای مشخص کردن هویت عناصر صفحه به وجود آمد. یعنی برای اینکه مشخص شود کدام بخش صفحه یک پاراگراف است یا کدام قسمت سرفصل است و کدام بخش یک جدول است و... برای این منظور هم از یک سری تگ استاندارد نظیر <p> ، <h1> و <table> استفاده می شد. وظیفه ای که برای HTML در نظر گرفته شده بود فقط همین بود و نحوه نمایش این عناصر بر عهده مرورگرهای وب بود. برای مثال مشخصاتی نظیر فونت متن، رنگ و مشخصاتی از این قبیل را مرورگر انتخاب می کرد و HTML در قالب بندی عناصر صفحه نقشی نداشت.
به تدریج مرورگرهای بزرگ مثل اینترنت اکسپلورر و Netscape از تگهای HTML جدیدی برای قالب بندی و تعیین ظاهر صفحات وب استفاده کردند مانند تگ <font> که برای تعیین فونت متن مورد استفاده قرار می گیرد و شناسه color که رنگ متن را مشخص می کند.
صفحاتی که با HTML 3.2 نوشته شده اند به دلیل استفاده از این تگها برای قالب بندی صفحه به کد نویسی بیشتری احتیاج و در نتیجه صفحه ای که با این روش به وجود می آید مملو از تگهای HTML می شود و در نتیجه حجم صفحات افزایش می یابد و سرعت لود شدن آنها کاهش پیدا می کند. علاوه بر این اصل جدایی محتویات صفحه از قالب آن هم رعایت نمی شود.
استفاده از استایل و شیوه نامه ها (CSS) با HTML 4.0 آغاز شد. از CSS برای قلب بندی عناصر صفحه استفاده می شود. برای مثال با آن می توان برای قسمتهای مختلف در صفحه تصویر زمینه تعیین کرد، فونت آنها را تغییر داد، رنگ متن ها را تغییر داد و بسیاری از قابلیتهای دیگر که قبلاً در HTML وجود نداشت با CSS در دسترس طراحان قرار می گیرد. برای توضیحات بیشتر و یادگیری CSS می توانید از لینک زیر استفاده کنید :
منبع : طراحی وب